Prof. zw. dr hab. Andrzej Chodubski
(1.01.1952 r. – 6.07.2017 r.)
Fot. KFP M. Kosycarz
Msza święta w intencji Zmarłego odbędzie się w środę 12 lipca 2017r. o godz. 12.00 w kościele pw. św. Franciszka z Asyżu, Gdańsk-Emaus, ul, Kartuska 186.
Ceremonia pogrzebowa odbędzie się tego samego dnia na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku przy ul. gen. Henryka Dąbrowskiego 2.
O godz. 13:30 wystawienie urny w Kaplicy Cmentarza, o godz. 14:00 wymarsz konduktu.
Wystawienie trumny we wtorek 11 lipca 2017r. o godz. 15:30 w Kaplicy Krematorium na Cmentarzu Centralnym "Srebrzysko" w Gdańsku-Wrzeszczu przy ul. Srebrniki 2.
„[…] Wszyscy zdążamy tamże: wszystkim z urny,
Prędzej czy później jeden los wychodzi:
I w kraj wiecznego wygnania pochmurny
Na smutnej wyśle nas łodzi.”
Horacy, Ad Q. Dellium
Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. zw. dr hab. Andrzeja Chodubskiego, jednego z najwybitniejszych politologów polskich, Mistrza i Przyjaciela wielu pokoleń naukowców i studentów.
Profesor związany był z Uniwersytet Gdańskim od 1971 roku, kiedy rozpoczął studia na tej uczelni. Od 1976 roku po ukończeniu studiów historycznych z wyróżnieniem został zatrudniony na stanowisku asystenta w Instytucie Nauk Politycznych, którego dyrektor Prof. dr hab. Kazimierz Podolski stał się mistrzem młodego badacza. W 1981 roku obronił dysertację na temat przemian kulturalnych na Kaukazie. Stopniowo poszerzał krąg zainteresowań badawczych i w 1986 roku został doktorem habilitowanym, czego efektem była w 1987 roku docentura, a następnie uniwersytecka profesura nadzwyczajna w 1993 r. Uwieńczeniem drogi awansu naukowego stanowiło otrzymanie w 1996 roku tytułu profesora nauk humanistycznych.
W dorobku naukowym Profesora znajduje się 1263 publikacji naukowych, z których wiele zostało uhonorowanych nagrodami naukowymi. Niezwykle bogaty i oryginalny dorobek naukowy Profesora na trwałe został wpisany w annały nie tylko polskiej nauki.
W polu jego zainteresowań badawczych znajdowały się: metodologia badań, politologia, globalizm, lokalizm, mniejszości narodowe i zbiorowości polonijne, zjawiska i procesy cywilizacyjne w kontekście przemian społecznych i politycznych.
Pracowite życie Profesora nie ograniczało się do stricte naukowych przedsięwzięć – był on członkiem prestiżowych gremiów naukowych m.in. Komitetu Nauk Politycznych PAN, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych oraz Płockiego Towarzystwa Naukowego; członkiem Instytutu Kultury Słowiańskiej w Londynie, Towarzystwa Chrystusowców w Poznaniu, Towarzystwa Badań Biograficznych „Who is Who” w Wiedniu, American General Benevolent Union (USA), Stowarzyszenia Uniwersytetu III Wieku w Gdańsku oraz członkiem komitetów redakcyjnych i naukowych wielu czasopism naukowych.
Profesor był promotorem rozpraw doktorskich i recenzentem przewodów habilitacyjnych i nominacji profesorskich.
Ponadto, był cenionym wykładowcą i niezwykle lubianym wychowawcą młodzieży studenckiej, który cieszył się jej zaufaniem i sympatią w środowisku akademickim. W środowisku naukowym propagował dobre obyczaje i niestrudzenie przypominał o standardach godnego postępowania w murach wyższej uczelni.
